Συχνές Ερωτήσεις και Απαντήσεις Για Αισθητήρες

P οιντ 1. Πόσο συχνά χρειάζεται να ανακαλιβρώνεται ο αισθητήρας;

Το διάστημα μεταξύ της αρχικής καλιβροποίησης και της επανκαλιβροποίησης εξαρτάται από πολλές παράγοντες, συμπεριλαμβανομένης της λειτουργικής θερμοκρασίας του αισθητήρα, της υγρασίας, των πιέσεων συνθηκών, των τύπων αερίων που εκτίθεται και της διάρκειας της εκτίθεσης.

P οιντ 2. Πόσο σημαντική είναι η διαφορά στην διασταλτική παρενέργεια;

Ο βαθμός της μεταβλητότητας της διασταλτικής παρενέργειας μπορεί να είναι αρκετά σημαντικός. Αυτό εξετάζεται με βάση δοκιμές μιας περιορισμένης πλήρωσης αισθητών, οι οπολές μετρούν τις απαντήσεις των αισθητών σε μη στόχο αέρια αντί για τα ίδια τα στόχο αέρια. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι όταν οι περιβαλλοντικές συνθήκες αλλάζουν, η απόδοση του αισθητού μπορεί να διαφέρει και οι τιμές της διασταλτικής παρενέργειας μπορεί να διαφέρουν με 50% μεταξύ διαφορετικών φορμών αισθητών. Έτσι, σε πρακτικές εφαρμογές, αυτοί οι παράγοντες πρέπει να ληφθούν πλήρως υπόψη για την ακρίβεια και την εξαρτησιμότητα του αισθητού.

P οιντ 3. Θα επιταχύνει η χρήση ενός συρμού μπροστά από τον αισθητό την αντίδραση;

Η χρήση ενός συρμού δεν επιταχύνει την δική του ταχύτητα αντίδρασης του αισθητού, αλλά μπορεί να σύρει γρήγορα και αποτελεσματικά δείγματα αερίων μέσω του αισθητού από μη προσβάσιμες θέσεις. Αυτό επιτρέπει στον συρμό να επηρεάσει το συνολικό χρόνο απόκρισης του συστήματος.

P οιντ 4. Μπορεί να προστεθεί ένα φιλτράκι ή φιλτρό μπροστά από τον αισθητό;

Ένα φιλμ ή φίλτρο μπορεί να τοποθετηθεί μπροστά από τον αισθητήρα για προστασία, αλλά πρέπει να εξασφαλίζει ότι δεν δημιουργείται καμία «αδρανής χώρος», ο οποίος μπορεί να επιμηκύνει τον χρόνο απόκρισης του αισθητήρα.

P οιντ 5. Ποιοι παράγοντες πρέπει να ληφθούν υπόψη κατά τη σχεδίαση ενός κατάλληλου συστήματος δειγματοληψίας;

Όταν σχεδιάζετε ένα σύστημα δειγματοληψίας, είναι κρίσιμο να χρησιμοποιείτε υλικά που να αποτρέπουν την απορρόφηση αερίων στις επιφάνειες του συστήματος. Τα καλύτερα υλικά περιλαμβάνουν πολυμερή, PTFE, TFE και FEP. Η συγκέντρωση αερίων μπορεί να προκαλέσει τη συμπύκνωση υγρασίας, η οποία μπορεί να μπλοκάρει τον αισθητήρα ή να οδηγήσει σε υπερβολή, έτσι ώστε να χρησιμοποιηθούν κατάλληλοι αποξηραντικοί—όπως διαδοχικά βάση Nafion tubing για να αφαιρεθεί η υγρασία στο στάδιο συμπύκνωσης. Για υψηλοθερμίας αέρια, το δείγμα αερίου πρέπει να ψυγεί ώστε να πληρούνται οι απαιτήσεις θερμοκρασίας του αισθητήρα, και να χρησιμοποιούνται κατάλληλα φίλτρα για να αφαιρεθούν τα σωματίδια. Επιπλέον, μπορούν να εγκαταστούν αξονικά χημικά φίλτρα στο σύστημα δειγματοληψίας για να εξαλειφθεί η διακρουστική παρενέργεια από τα αέρια.

P οιντ 6. Τι συμβαίνει αν η θερμοκρασία του αέρα είναι διαφορετική από αυτή της νοσηλευτικής μονάδας;

Η ίδια η θερμοκρασία της νοσηλευτικής μονάδας καθορίζει την ελάχιστη ένδειξη ρού που θα εμφανιστεί, και η θερμοκρασία της μετρούμενης δειγματοληψίας αερίων έχει κάποια επίδραση σε αυτή. Η ταχύτητα με την οποία οι μόρια αερίου εισέρχονται στην νοσηλευτική ηλεκτροδα μέσω των ορεων καθορίζει το σήμα της νοσηλευτικής μονάδας. Εάν η θερμοκρασία του αερίου που διαχειρίζεται μέσω των ορεων διαφέρει από τη θερμοκρασία του αερίου μέσα στην νοσηλευτική μονάδα, μπορεί να επηρεάσει μερικώς την αισθητικότητα της νοσηλευτικής μονάδας. Μπορεί να παρατηρηθεί ελαφρά απόκλιση ή προσωρινές αλλαγές στη ροή πριν η συσκευή να είναι πλήρως έτοιμη.

P οιντ 7. Μπορεί η νοσηλευτική μονάδα να εκτίθεται συνεχώς στο στόχο αέρι;

Οι αισθητήρες οξυγόνου μπορούν να παρακολουθούν συνεχώς τις συγκεντρώσεις οξυγόνου σε εύρος 0-30% κατ' όγκο ή μερικές πιέσεις σε εύρος 0-100% κατ' όγκο.  Οι αισθητήρες τοξικών αερίων χρησιμοποιούνται συνήθως για ενδιάμεση παρακολούθηση των στοχευμένων αερίων και δεν είναι κατάλληλοι για συνεχή παρακολούθηση, ειδικά σε περιβάλλοντα με υψηλές συγκεντρώσεις, υψηλή υγρασία ή υψηλές θερμοκρασίες. Για να επιτευχθεί συνεχής παρακολούθηση, χρησιμοποιείται μερικές φορές μέθοδος εναλλαγής δύο (ή ακόμη και τριών) αισθητήρων, επιτρέποντας σε κάθε αισθητήρα να εκτίθεται στο αέριο για μέγιστο χρόνο το μισό του χρόνου και να ανακάμπτει σε φρέσκον αέρα το υπόλοιπο μισό.

P οιντ 8. Ποια υλικά χρησιμοποιούνται για το κενοτοιχίσμα του αισθητήρα;

Χρησιμοποιούμε διαφορετικά πλαστικά υλικά λαμβάνοντας υπόψη τη συμβατότητα με το εσωτερικό ηλεκτροδικό σύστημα και τις απαιτήσεις βιωσιμότητας εφαρμογής. Κοινά χρησιμοποιούμενα υλικά περιλαμβάνουν ABS, πολυκαρβονάτιο ινών ή πολυπροπυληνιού. Πιο λεπτομερής πληροφορία μπορεί να βρεθεί στη φύλλο δεδομένων κάθε αισθητήρα.

P οιντ 9. Είναι ασφαλής το εσωτερικό του αισθητήρα;

Παρόλο που δεν υπάρχει πιστοποιητικό που να αποδεικνύει την εσωτερική του ασφάλεια, το προϊόν μπορεί να σταθερά καταπληρώνει τις απαιτήσεις για εσωτερική ασφάλεια.

P οιντ 10. Πώς να δοκιμάσετε το κύκλωμα;

Τα τρι-και τετρα-ηλεκτρόδια αισθητήρες είναι επιτυχείς για χρήση σε ένα ειδικό κύκλωμα που ονομάζεται Ποτεντιοστάτης. Η λειτουργία αυτού του κυκλώματος είναι να ελέγχει το δυναμικό του αισθητήρα (και βοηθητικού) ηλεκτρόδιου ως προς το αντίθετο ηλεκτρόδιο, ενώ μεγεθύνει την ένδοντα ή εξωτερική ροή. Το κύκλωμα μπορεί να δοκιμαστεί με τον ακόλουθο απλό τρόπο:
• Αφαιρέστε τον αισθητήρα.
• Συνδείτε τον αντίθετο τερματισμό με τον αντίστοιχο τερματισμό με το κύκλωμα.
• Μετρήστε το δυναμικό του αισθητικού (και βοηθητικού) τερματισμού. Για έναν μη προκατευθυγμένο αισθητήρα, το αποτέλεσμα του δοκιμαστικού θα πρέπει να είναι 0 (±1mV), που είναι ισοδύναμο με τη συνιστώσα αποκλίνουσα για έναν προκατευθυγμένο αισθητήρα.
• Συνδείτε τον αισθητικό (ή βοηθητικό) τερματισμό με το κύκλωμα για να αποκτήσετε την έξοδο έντασης.
Τα παραπάνω βήματα μπορούν να επιβεβαιώσουν ότι το κύκλωμα λειτουργεί κανονικά στις περισσότερες περιπτώσεις. Μετά την αντικατάσταση και επαναφixing του αισθητήρα, η ένταση μεταξύ των αισθητικών και αναφορικών τερματισμών ενός μη προκατευθυγμένου αισθητήρα θα πρέπει να είναι ακόμη μηδέν, ή ισοδύναμη με τη συνιστώσα αποκλίνουσα ενός προκατευθυγμένου αισθητήρα.
Σε περισσότερες περιπτώσεις, τα παραπάνω βήματα μπορούν να επιβεβαιώσουν ότι το κύκλωμα λειτουργεί κανονικά. Μετά την αντικατάσταση και επαναφixing του αισθητήρα, η ένταση μεταξύ των αισθητικών και αναφορικών ηλεκτρόδων ενός μη προκατευθυγμένου αισθητήρα θα πρέπει να είναι κοντά στο μηδέν, ή ισοδύναμη με τη συνιστώσα αποκλίνουσα ενός προκατευθυγμένου αισθητήρα.
Γενικά ly, Τα αισθητήρια δεν μπορούν να καθαριστούν σε κανονικό σύστημα καθαρισμού χωρίς να προκληθεί άνακαμψης βλάβη ή να επηρεαστεί η επιδόση επιβλέπειν τους. Υψηλή πίεση και θερμοκρασία θα βλάψουν τη σφραγίδα τους, ενώ ενεργά χημικά όπως οξείδιο εθυλίου και υδρογόνο τριπερόξειδο μπορεί να καταστρέψουν το ηλεκτροχημειωτικό.

P οιντ 11. Τι συμβαίνει αν υποβάλω το αισθητήριο σε θερμοκρασίες εκτός των καθορισμένων διαταγών λειτουργίας;

Όσον αφορά το μηχανισμό, χαμηλή θερμοκρασία γενικά δεν είναι μεγάλο ζήτημα. Το υγρό ηλεκτρολύτη σε όλους τους αισθητήρες (εκτός από τους αισθητήρες οξυγόνου) δεν παγεί μέχρι να πέσει η θερμοκρασία κάτω από περίπου -70°C. Ωστόσο, μακροχρόνια εκτίμηση σε υπερβολικά χαμηλές θερμοκρασίες μπορεί να επηρεάσει την κράτηση του πλαστικού κεντρικού στο κράτημα.
Για τους αισθητήρες οξυγόνου, παρόλο που υψηλή περιεκτικότητα αλάτιου σημαίνει ότι δεν θα καταστραφούν άμεσα, το ηλεκτρολύτη του αισθητήρα οξυγόνου παγεί σε περίπου -25 έως -30°C, που μπορεί τελικά να οδηγήσει σε αποτυχία του αισθητηρίου.

Οι θερμοκρασίες που υπερβαίνουν το ανώτατο όριο θα βάλουν πίεση στη σφράγιδα του αισθητήρα, με αποτέλεσμα τελικά να οδηγήσουν σε εξυπόληψη ηλεκτρολύτων. Τα πλαστικά που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή των περισσότερων μοντέλων αισθητήρων γίνονται μαλακά όταν η θερμοκρασία υπερβαίνει τα 70°C, προκαλώντας γρήγορα αποτυχία του αισθητήρα.

P οιντ 12. Τι συμβαίνει αν υποβάλω τον αισθητήρα σε πιέσεις εκτός των διατυπωμένων οδηγιών λειτουργίας;

Όλοι οι αισθητήρες χρησιμοποιούν παρόμοια συστήματα στεγανοποίησης, όπου οι υδροφοβικές ιδιότητες των υλικών PTFE εμποδίζουν τη ροή υγρού έξω από τον αισθητήρα (ακόμη και με οπές αέρα). Αν η πίεση που εφαρμόζεται στην είσοδο του αισθητήρα αυξηθεί ή μειωθεί απότομα πέρα από τα επιτρεπόμενα εσωτερικά όρια, η μεμβράνη και η στεγανοποίηση του αισθητήρα μπορεί να παραμορφωθούν, προκαλώντας διαρροή.  Αν η πίεση μεταβάλλεται αρκετά αργά, ο αισθητήρας ενδέχεται να λειτουργήσει εκτός της ανοχής πίεσης, αλλά επικοινωνήστε με την τεχνική υποστήριξη για συμβουλές.

P οιντ 13. Ποιες είναι οι αδιάλειπτες συνθήκες αποθήκευσης των αισθητήρων;

Τα αισθητήρες που αποθηκεύονται στην αρχική τους συσκευασία δεν υποφέρουν σημαντικά ακόμη και μετά την λήξη ζωής στο ράφι. Για μακροπρόθεσμη αποθήκευση, προτείνουμε να εξαλείφετε ζεστές περιβάλλοντα, όπως παράθυρα που εκτίθενται σε άμεση ηλιακή ακτινοβολία.
Αν οι αισθητήρες αφαιρεθούν από την αρχική τους συσκευασία, τους διατηρείτε σε καθαρό μέρος και φεύγετε από επαφή με διαλύτες ή έντονο καπνό, καθώς ο καπνός μπορεί να απορροφηθεί από τα ηλεκτρόδια, προκαλώντας προβλήματα λειτουργίας. Οι αισθητήρες του οξυγόνου είναι εξαίρεση: μόλις εγκατασταθούν, ξεκινούν να καταναλώνονται. Επομένως, μεταφέρονται ή αποθηκεύονται σε κλειστές πακέτα με μειωμένα επίπεδα οξυγόνου κατά την αποφόρτωση.

P οιντ 14. Τι είναι τα απαιτήματα ενέργειας για τους αισθητήρες;

Οι δύο-ηλεκτρόδιες αισθητήρες, όπως οι αισθητήρες του οξυγόνου και οι δύο-ηλεκτρόδιοι αισθητήρες μονοξειδίου του άνθρακα, παράγουν ηλεκτρικές σήματα μέσω χημειωδών αντιδράσεων και δεν απαιτούν εξωτερική πηγή ενέργειας. Οι τριών-και τεσσάρων-ηλεκτρόδιοι αισθητήρες, ωστόσο, πρέπει να χρησιμοποιήσουν έναν ποτεντιοστατικό κύκλωμα και επομένως απαιτούν πηγή ενέργειας. Στην πραγματικότητα, ο ίδιος ο αισθητήρας δεν χρειάζεται ενέργεια γιατί παράγει άμεσα έξοδο ρεύματος μέσω της οξείδωσης ή αναπαλαίφθησης του στόχιου αερίου, αλλά ο ενισχυτής του κυκλώματος καταναλώνει κάποιο ρεύμα—παρόλ' αυτά αυτό μπορεί να μειωθεί σε πολύ χαμηλά επίπεδα αν απαιτείται.

P οιντ 15. Πόσο χρόνο διαρκούν οι ενσωματωμένες φίλτρες;

Σε μερικούς αισθητήρες υπάρχουν ενσωματωμένες χημειωδείς φίλτρες για να αφαιρεθούν συγκεκριμένα αέρια και να μειώσουν τα σήματα διατμητικής διαταραχής. Επειδή το φίλτρο βρίσκεται πίσω από το διαφοράσιμο πλέγμα, και η εισαγωγή αερίων μέσω του πλέγματος είναι πολύ λιγότερο πιθανή από ό,τι μέσω του κύριου διαμεριστικού καναλιού, μικρές ποσότητες χημικού μέσου μπορούν να διαρκούν για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Σε γενικές γραμμές, ο φίλτρος και ο αισθητήρας έχουν προσδοκώμενη διάρκεια ζωής παρόμοια για την απαιτούμενη εφαρμογή, αλλά σε ακραίες συνθήκες (π.χ., επιβλέπεια εκπομπών), αυτό μπορεί να είναι δύσκολο. Για τέτοιες εφαρμογές, συνιστούμε αισθητήρες με αντικαταστατικά ενσωματωμένα φίλτρα, όπως οι αισθητήρες Series 5.
Για ορισμένα ρυπαντικά, ο φίλτρος δεν τα αφαιρεί μέσω χημειωδών αντιδράσεων αλλά μέσω επισφραγίδων, κάνοντας εύκολο για τον φίλτρο να υπερβληθεί από υψηλές συγκεντρώσεις—τα οργανικά ατμοειδή είναι τυπικό παράδειγμα.

P οιντ 16. Τι συμβαίνει αν υπερβληθεί η καθορισμένη μέγιστη φορτίαση;

Η "μέγιστη φορτίαση" αναφέρεται συγκεκριμένα σε αν ο αισθητήρας μπορεί να διατηρήσει μια γραμμική απάντηση και να ανακτήσει γρήγορα μετά από εκτίμηση στον στόχο αέριο για περισσότερο από 10 λεπτά. Καθώς αυξάνεται η φορτίαση, ο αισθητήρας θα εμφανίζει βαθμιαία μη γραμμικές απαντήσεις και θα χρειάζεται περισσότερο χρόνο για ανάκτηση, καθώς η αισθητική ηλεκτρολύτιδα δεν μπορεί να καταναλώσει όλο το αέριο που έχει διαδραμμένει.
Με αυξημένο φορτίο, ο αέριο συσσωρεύεται μέσα στον αισθητήρα και διαφορά εις τις εσωτερικές χώρους, μπορώντας να αντιδράσει με την αντίθετη ηλεκτροφόρο και να αλλάξει το δυναμικό. Σε αυτή την περίπτωση, ο αισθητήρας μπορεί να χρειαστεί πολύς χρόνος (μέρες) για να αποκατασταθεί, ακόμη και όταν τοποθετηθεί σε καθαρό αέρα.
Ένας άλλος ρόλος της σχεδίασης του κυκλώματος είναι να εξασφαλίζει ότι ο αισθητήρας αποκαταστάται όσο το δυνατόν πιο γρήγορα από υψηλά φορτία, καθώς ο επιτομεύτης στο κύκλωμα δεν προκαλεί παροχή ή ισχύος σύμπτωση κατά τη δημιουργία σήματος. Εάν ο επιτομεύτης περιορίσει την ισχύ που μεταφέρεται στον αισθητήρα, αυτό θα περιορίσει το ρυθμό με τον οποίο η αισθητική ηλεκτροφόρο καταναλώνει το αέριο, προκαλώντας άμεσα συσσώρευση αερίου μέσα στον αισθητήρα και τις παραπάνω περιγραφές των αλλαγών δυναμικού.
Τέλος, επιλέξτε έναν ροήμενο συνδεδεμένο με την αισθητική elektroda για να εξασφαλίσετε ότι ακόμη και με απροσδόκητες φύσεις τάσης σε αντιληπτή μέγιστη συγκέντρωση αερίου, η αλλαγή δεν ξεπερνά ορισμένα millivolts. Η επιτροπή μεγαλύτερων φύσεων τάσης μέσω του ροήμενου μπορεί να προκαλέσει παρόμοιες αλλαγές στην αισθητική elektroda, απαιτώντας χρόνο ανάκαμψης μετά την αφαίρεση του αερίου.

P οιντ 17. Πόσος χρειάζεται οξυγόνος για να λειτουργεί ο αισθητήρας σωστά;

Οι αισθητήρες που παράγουν εξαγωγές με την εξωθήση του στόχου αερίου (π.χ., αισθητήρες μονοξειδίου άνθρακα) χρειάζονται οξυγόνο στην αντίθετη elektroda για να ισορροπεί το οξυγόνο που καταναλώνεται από την αντιδράση εξωθήσεως. Συνήθως, απαιτούνται μέγιστα δεκάδες χιλιάδες ppm οξυγόνου, το οποίο παρέχεται από το οξυγόνο στο δείγμα αερίου. Ακόμη και αν το δείγμα αερίου είναι άνευ οξυγόνου, ο αισθητήρας έχει αρκετή εσωτερική παροχή οξυγόνου για σύντομες περιόδους.
Για τους περισσότερους αισθητήρες, η αντίστροφη ηλεκτροδα απαιτεί επίσης μικρή ποσότητα οξυγόνου. Εάν ο αισθητήρας λειτουργεί συνεχώς σε ένα περιβάλλον χωρίς οξυγόνο, θα παράγει τελικά λανθασμένες αναγνώσεις.

P οιντ 18. Γιατί η ανάγνωση του αισθητήρα είναι χαμηλότερη από την καθορισμένη;

Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τις διαφορές στις μετρήσεις των πελατών, κάνοντας κρίσιμο να σχεδιάζεται εξισορροπημένο εξοπλισμό με βάση το επιτρεπτό μετρητικό εύρος του αισθητήρα και τη φυσική μείωση της ικανότητας εξόδου κατά τη διάρκεια της ζωής του. Κάποιοι από τους αιτιολογίες που έχουμε αναγνωρίσει περιλαμβάνουν:

· Χρήση διαφορετικών ρυθμών ροής

· Τοποθέτηση πρόσθετων διαφορικών πλέγματων (π.χ., φλογοσβεστών ή μεμβράνων PTFE) μπροστά από τον αισθητήρα, ειδικά αν υπάρχει μεγάλος άνευ οξυγόνου χώρος μεταξύ του πλέγματος και του αισθητήρα

· "Επικόλληση" αερίων με ιζηματική διαφορά ή καλιβρώσεις από χάλκινο (π.χ., φτυαλιές αερίων που μολύνονται από το χλωρό; φτυαλιές νιτρογόνου που υποβαθμίζονται από εισροή οξυγόνου)

· Χρήση φτυαλιέρων εκτός της από τον κατασκευαστή συστατικής ελάχιστης πίεσης

· Χρήση φτυαλιέρων "αέρα" με διαβολμένες κράσεις

· Αποτυχία να επιβληθούν ορθώς οι αλλοιώσεις της πίεσης στο σύστημα δειγμάτων

· Το σχεδιασμός του συσκευαστικού αντικειμένου επηρεάζει σημαντικά το σήμα μέτρησης των αισθητήρων προσβάσιμων αερίων

P οιντ 19. Πώς να συνδεθεί το αισθητήρας;

Οι αισθητήρες συνδέονται συνήθως με εξαρτήματα μέσω συνδεικτών PCB. Ορισμένοι αισθητήρες χρησιμοποιούν εναλλακτικές συνδέσεις (π.χ., θυρώματα δεδομένων ή συγκεκριμένους συνδεικτές). Σε λεπτομέρειες, αναφερθείτε στις σχετικές φύλλα προϊόντων.
Για αισθητήρες που συνδέονται μέσω συνδεικτών PCB, μην κολλάτε άμεσα τον συνδείκτη PCB στο εξαρτήμα . Η άμεση κολλώση μπορεί να προκαλέσει βλάβη στην κάλυψη του προϊόντος και αόρατη εσωτερική βλάβη.

P οιντ 20. Είναι διαθέσιμα τα δεδομένα θερμοκρασίας;

Τα δεδομένα θερμοκρασίας είναι διαθέσιμα για τα περισσότερα προϊόντα και καθορίζονται στα στοιχεία κάθε προϊόντος  φύλλο.

P οιντ 21. Ποια είναι η συστεματική διάρκεια ζωής στο ράφι;

Η μέγιστη συστεματική διάρκεια ζωής για τους αισθητήρες είναι έξι μήνες. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, οι αισθητήρες θα πρέπει να αποθηκεύονται σε καθαρό, ξηρό ποτήριο σε θερμοκρασία 0°C μεχρικά 20°C, όχι σε περιβάλλοντα με οργανικά διαλύματα ή εξώφλευκτα υγρά. Σε αυτές τις συνθήκες, οι αισθητήρες μπορούν να αποθηκεύονται για μέχρι έξι μήνες χωρίς να μειώνεται η προσδοκώμενη διάρκεια ζωής τους.

P οιντ 22. Γιατί υπάρχει απαίτηση ελάχιστου ρυθμού ροής;

Η απαίτηση ελάχιστου ρυθμού ροής για τα αισθητήρες καθορίζεται συνολικά βάσει των αρχών σχεδιασμού, των ιδιοτήτων του μέσου, της ακρίβειας μέτρησης και των πρακτικών αναγκών εφαρμογής. Κατά την επιλογή και χρήση των αισθητήρων, οι χρήστες θα πρέπει να επιλέξουν κατάλληλους τύπους αισθητήρων και διαστήματα ρυθμού ροής βάσει συγκεκριμένων σεναρίων εφαρμογής και απαιτήσεων μέτρησης.

P οιντ 23. Τι προκαλεί την αποτυχία των αισθητήρων;

Οι ηλεκτροχημειακοί αισθητήρες μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε διάφορες περιβαλλοντικές συνθήκες, συμπεριλαμβανομένων κάποιων ακραίων συνθηκών, αλλά πρέπει να φυλάσσονται, να εγκαθιστούν και να λειτουργούν χωρίς να εκτίθενται σε υψηλές συγκεντρώσεις ατμός διαλυτών.

Είναι γνωστό ότι η φορμαλδεΰδη απενεργοποιεί τους αισθητήρες μονοξειδίου του αζώτου σε σύντομο χρονικό διάστημα, ενώ άλλοι διαλύτες μπορούν να προκαλέσουν εσφαλμένα υψηλές βάσεις. Κατά τη χρήση αισθητήρων τυπωμένου κυκλώματος (PCB), τοποθετήστε τα άλλα εξαρτήματα με περιορισμό πριν από την εγκατάσταση του αισθητήρα. Μη χρησιμοποιείτε κόλλα ή μη λειτουργείτε κοντά σε ηλεκτροχημικούς αισθητήρες , καθώς τέτοιοι διαλύτες μπορεί να προκαλέσουν ρωγμές στο πλαστικό.

Αισθητήρες καταλυτικού στρόβιλου

Ορισμένες ουσίες μπορούν να ενδιαφέρουν τους αισθητήρες καταλυτικού στρόβιλου και να μην προσέρχονται κοντά στον αισθητήρα. Το μηχανισμός αποτυχίας μπορεί να περιλαμβάνει:

· Δηλητηριώδεια : Ορισμένες ενώσεις διασπώνται στον καταλύτη και σχηματίζουν ένα σταθερό εμπόδιο στην επιφάνειά του. Η παρατεταμένη έκθεση προκαλεί μη αναστρέψιμη απώλεια της ευαισθησίας του αισθητήρα. Οι πιο συνηθισμένες ουσίες περιλαμβάνουν μόλυβδο, θειούχα, πυρίτιο και φωσφορικά άλατα.

P oint 24. Εμπόδιος στην αντίδραση

Άλλες ουσίες, ειδικά οξειδανόθειο και υδρογονάνθρακες με χλωρικά, μπορούν να απορροφηθούν από τον καταλύτη ή να δημιουργήσουν νέες ουσίες κατά την απόρροφηση. Αυτή η απόρροφηση είναι τόσο ισχυρή ώστε να μπλοκάρει τα τόπους αντίδρασης, προκαλώντας την εμπόδιση των κανονικών αντιδράσεων. Ωστόσο, αυτή η απώλεια ευαισθησίας είναι προσωρινή—η ευαισθησία θα αποκατασταθεί μετά από τη λειτουργία του αισθητήρα σε καθαρό αέρα για μια περίοδο.

Η πλειοψηφία των συνθέσεων πίπτει πιο ή λιγότερο σε μία από τις παραπάνω κατηγορίες. Εάν υπάρχει η δυνατότητα να είναι παρούσες κάποιες από αυτές τις συνθέσεις σε πρακτικές εφαρμογές, ο αισθητήρας δεν θα πρέπει να εκτεθεί σε σύνθετα στα οποία δεν είναι ανοξύντανος.